Yeni bir araştırma, vahşi doğadaki hayvanların yarısının 40 yıl içinde yok olduğunu gösterdi. Hayvan popülasyonlarındaki azalmanın ana nedeni ise insanlar.
Dünya Vahşi Yaşam Fonu (WWF) tarafından yapılan 2014 sonunda yapılan araştıma, vahşi doğada yaşayan memeli, kuş, kertenkele ve balık gibi birçok hayvan türüne ait popülasyonun, 1970 ile 2010 yılları arasında yüzde 52 azaldığını ortaya koydu. Araştırmada, hızlı azalışın en büyük sebebi insanlar olarak vurgulandı.
WWF tarafından hazırlanan ‘Yaşan Gezegen İndeksi’ kapsamında, küresel alandaki 3,038 türe ait 10,380 popülasyon incelendi. Popülasyonların zaman içindeki değişimi analiz edildiğinde, bazı kuş, balık, kertenkele ve memeli türlerinin sayıca arttığı, bazılarının da sabit kaldığı görüldü. Öte yandan sayıları azalan türlerdeki ani düşüş, vahşi doğadaki yaşamın yarısının yok olduğunu gösterdi.
Araştırmanın genel tablosu, 40 yıllık süreçte 1,638 türe ait 3,811 popülasyonda yüzde 56 azalma yaşandığını gösterdi. 1,606 türe ait 6,569 popülasyondaki azalma yüzde 36 oldu. Hayvan türlerinin kıyım yaşadığı bölge ise yüzde 83 ile Latin Amerika olarak belirdi.
Yeni araştırma, geçmişteki benzer çalışmalara kıyasla vahşi yaşamın sanıldığından çok daha hızlı yok olduğunu da gözler önüne serdi. WWF tarafından 2012’de yapılan araştırmada, omurgalı hayvan türlerinin yüzde 28 oranında yok olduğu belirtilmişti. Yeni araştırmada ise Kuzey Amerika ve Avrupa’daki bilgilerin doğrulandığı ve daha net bir tablo elde edildiği ifade edildi.
Filler yok olma noktasına geldi
Araştırmaya göre kaplumbağa, köpekbalığı, balık ve deniz kuşları yüzde 39 azaldı. Kaplumbağa ve köpekbalıkları aşırı avlanmanın kurbanı olurken, California açıklarında yaşayan mavi balinalar avcılığın kontrol altına alınmasıyla artış gösterdi.
Kara hayvanlarının sayısındaki azalış yüzde 38 olurken, en büyük darbelerden birini Batı ve Orta Afrika’da yaşayan filler gördü. Fildişi kaçakçılığı nedeniyle öldürülen fillerin söz konusu bölgelerde sayısı yüzde 60 azaldı.
Tatlı su canlıları olan balık, kurbağa, sahil kuşları ise 1970’ten bu yana yüzde 76 azaldı. Bu canlıların yok olmasındaki en büyük neden, yaşam alanlarının işgal edilmesi olarak gösterildi. Başta Avustralya olmak üzere birçok kıtada tarım için nehirlerden su alınması, canlıların yok olma hızını artırdı.
1,5 Dünya’ya daha ihtiyacımız var
Araştırmadaki tep olumlu istatistik, koruma alanlarındaki hayvanların sayısındaki azalışın yüzde 39’dan yüzde 18’e inmesi oldu. Zimbabwe’de öldürülen koruma altındaki Cecil adlı aslanın küresel alanda büyük tepki doğurmasının ardından, önlemlerin daha da artırılması bekleniyor.
Küresel ortalama tüketime göre, insanlık 1.5 Dünya’ya ihtiyaç duyuyor. Eğer tüm insanlar Kuveyt’te yaşıyor olsaydı 4.8; ABD’de yaşıyor olsaydı 3.9 Dünya’ya ihtiyacımız olacaktı.